Deponovanje opasnog otpada iz rudarstva – aktuelna zakonska regulativa EU i Srbije
, VestiU okviru integralnog sistema upravljanja otpadom najvažnije mesto zauzima trajno i sigurno zbrinjavanje otpada na deponiji. U cilju sinhronizacije domaće zakonske regulative sa regulativom Evropske unije, Vlada Republike Srbije 2010. godine donosi Uredbu o odlaganju otpada na deponiji
Usvajanjem Zakona o upravljanju otpadom 2009. godine i njegovom dopunom 2010. stvoren je pravni okvir za postepeno uspostavljanje integralnog sistema upravljanja otpadom u Republici Srbiji. Kako u Srbiji ne postoje izgrađene deponije za odlaganje opasnog otpada, u cilju boljeg upoznavanja sa njima u radu Ljubiše Obradovića, Jelene Stanković i Mila Bigarina sa Instituta za rudarstvo i metalurgiju Bor, objavljenog u časopisu „Mining and Metallurgy Engineering Bor“ broj 3/2013, prikazane su njihove osnovne karakteristike i konstruktivni elementi, saglasno Uredbi Vlade o deponijama.
U okviru integralnog sistema upravljanja otpadom najvažnije mesto zauzima trajno i sigurno zbrinjavanje otpada na deponiji. U cilju sinhronizacije domaće zakonske regulative sa regulativom Evropske unije, Vlada Republike Srbije 2010. godine donosi Uredbu o odlaganju otpada na deponiji koja se malo razlikuje od Direktive EU o deponijama iz 1999. Uredbom se prvi put uvodi klasifikacija deponija pri čemu su sve deponije podeljene u tri osnovne kategorije: deponije inertnog otpada, neopasnog otpada i opasnog otpada.
Otpad iz rudarstva koji nastaje istraživanjem, iskopavanjem, preradom i skladištenjem mineralnih sirovina, kao i jalovina iz rudnika i kamenoloma je izuzet iz važećeg Zakona o upravljanju otpadom. To znači da je flotacijska jalovina koja je odložena na starom Borskom flotacijskom jalovištu izuzeta iz navedenog zakona, međutim, ukoliko se ista flotacijska jalovina podvrgne procesima reciklaže u cilju valorizacije preostalih korisnih komponenti, zakon se može primeniti. Bakar kao korisna komponenta se iz flotacijske jalovine izdvaja hidrometalurškim putem nakon čega preostaje kiseli otpadni materijal koji treba trajno i sigurno zbrinuti na deponiji.
Deponija se po pravilu locira u uvalama zaklonjenim bočnim reljefom, bivšim pozajmištima zemlje i ravnim terenima koji su bez tekućih i stagnirajućih voda. Na deponiji se uređuju deponijsko dno i nagibi, odnosno, bočne strane na način koji će osigurati stabilnost deponije, vodonepropusnost koja zajedno sa sistemom za prijem i odvođenje procedne vode sprečava njeno prodiranje u podtlo deponije.
Nakon zatvaranja deponije sve do njenog odumiranja operater na deponiji preduzima mere koje se odnose održavanje, nadzor, kontrolu i monitoring prostora deponije, u skladu sa Uredbom i Zakonom.
U cilju klasifikacije otpada dobijenog nakon luženja, kiseli otpad je podvrgnut
standardnom testu luživosti SRPS EN 12457-2. Ispitivanjem dobijenog eluata prema Pravilniku o kategorijama, ispitivanju i klasifikaciji otpada, otpadni materijal nakon luženja može se skladištiti na deponiji opasnog otpada.
NAJNOVIJE VESTI
- June 14, 2023 Srpski Institut za kriticne materijale pokrece regionalnu rudarsku platformu za razmenu znanja
- August 12, 2023 Mojkovcani nece rudnik gradjani struka protiv reaktiviranja jame Brskovo
- August 12, 2023 Zenička vlada počastila svjetske trgovce rudama
- August 9, 2023 GI Zdravi Mojkovac: Hitno povući plan za Brskovo